Wywołanie Ducha

Wywołanie Ducha
W zaciemnionym pokoju kilkoro ludzi trzymając się za ręce przy okrągłym stole próbuje wywołać ducha. Nagle z ciała jednego z uczestników wyłania się szaro-biała, galaretowata ciecz przybierająca kształty ludzkie. W pokoju powoli zaczyna odczuwać się niepokojący chłód, a na twarzach uczestników dostrzegamy niepokój i lęk. Gasną wszystkie świece, a promienie księżyca padające przez okno stają się jedynym źródłem światła w pokoju. Napięcie i uczucie niepokoju wśród zgromadzonych nieustannie wzrasta....

poniedziałek, 14 stycznia 2013

Horrory na faktach

Witajcie w strefie zagrożenia! Oto kilka filmów opartych na faktach, to znaczy że to co jest zawarte w filmie mogło zdarzyć się naprawdę . Do opisów dołączyłam linki do obejrzenia filmu ..oglądajcie i czytajcie .I pamiętajcie, nie odwracajcie się za siebie.Ani nie otwierajcie szaf.......... 1.Psychoza (1960r.): Koledzy szkolni unikali Eddiego,ponieważ był zniewieściały i nieśmiały. Nie miał przyjaciół a kiedy próbował takowych zdobyć jego matka beształa go niesamowicie. Chociaż niechęć matki do zawierania przez niego przyjaźni smuciła go, to jednak uważał ją za wcielenie dobra i wypełniał jej surowe nakazy najlepiej jak potrafił. Augusta rzadko kiedy była zadowolona ze swoich chłopców i często ich karała, myśląc, że ich przeznaczeniem było stać się życiowymi nieudacznikami jak ich ojciec. Podczas dojrzewania i przez wczesną dorosłość chłopcy pozostawali odizolowani od ludzi z zewnątrz i mieli tylko swoje własne towarzystwo. 29 grudnia 1945 roku Augusta zmarła. Wstrząsnęło to światopoglądem Eddiego. Po śmierci matki Eddie był coraz to bardziej samotny. Spędzał dużo ze swojego wolnego czasu na czytaniu pop-magazynów i książek o anatomii. Pokoje, w których mieszkał pełne były periodyków o nazistach i nie tylko. Ze swych lektur Eddie nauczył się wiele o procesie ekshumacji zwłok i o anatomii ludzkiego ciała. Te dziwaczne historie stały się jego obsesją i zaczął je opowiadać dzieciom, którymi się czasem opiekował. Eddiego cieszyła również lektura lokalnych gazet. Jego ulubioną sekcją były nekrologi.To właśnie z nekrologów Eddie dowiadywał się o najnowszych przypadkach śmierci lokalnych kobiet. Nie mając jeszcze nigdy przyjemności towarzystwa osoby płci przeciwnej, zaspokajał swoje pragnienia odwiedzając w nocy groby. 17 listopada 1957 roku, po odkryciu pozbawionego głowy ciała Bernice Worden i innych okropnych rzeczy w domu Eddiego, policja rozpoczęła wyczerpujące przeszukiwanie pozostałych części farmy i okolicznych terenów.Wierzyli, że Eddie może być zamieszany w większą ilość morderstw i że ciała mogą być zagrzebane w jego ziemi, prawdopodobnie liczyli, że znajdą ciała Georgii Weckler, Victora Travisa i Ray'a Burgess'a, Evelyn Hartley i Mary
Hogan.Jego dom, w opustoszałej okolicy, był wielkim śmietnikiem. Wewnątrz wszędzie były śmiecie i gnijące odpadki. Utrudniały poruszanie się po domu. Zapach zgnilizny i zepsucia był wszędzie. Kiedy szeryf Artur Schley przeszukiwał kuchnie, zauważył że coś kapie mu na marynarkę. Spojrzał w górę i jego oczom ukazał się okropny widok.
Do sufitu przymocowana była wielka padlina. To 'coś' nie miało głowy,wnętrzności były na wierzchu. Szeryf pomyślał że to padlina jelenia. Wokół pełno ich było, a teraz jeszcze był na nie sezon łowiecki. Jednak gdy lepiej przyjrzał się temu czemuś, zobaczył że to ciało kobiety będące w głębokim rozkładzie. Gnijące, wypatroszone zwłoki, pozbawione głowy. Bernice Worden,pięćdziesięcioletnia matka jednego z jego podwładnych została znaleziona.Podczas dalszego przeszukiwania mieszkania, policjanci już wiedzieli, że na tym się nie skończy. Przebywali teraz w zagrodzie śmierci. śmiesznie 'patrząca' miska wykonana była z ludzkiej czaszki. Abażury i kosze na dokumenty wykonane
były z ludzkiej skóry.Makabryczne było wyposażenie tego domu. Fotel obity ludzką skórą. Kobiece narządy rodne w szklanych gablotkach. Pas zrobiony z ludzkich brodawek, ludzkiej głowy, czterech nosów i serca. Im bardziej szukali, tym większe okropieństwa odkrywali. Najgorszy chyba był garnitur wykonany z ludzkiej skóry. Policjanci zaczęli się gubić, gdy próbowali policzyć ile kobiet zginęło z rąk Eddiego.

Film: http://www.filmweb.pl/Psychoza
2.Szczęki (1975 r.):Film,inspirowany wydarzeniami w New Jersey z 1916 roku. Ataki rekinów z New Jersey nastąpiły między 1 i 12 lipca 1916, na długości około 130 kilometrów wybrzeża
New Jersey. Na skutek ataków co najmniej jednego rekina zginęły cztery osoby jedna została ciężko ranna.
Film: http://www.filmweb.pl/film/Szcz%C4%99ki-1975-1217    3. The Hills Have Eyes (1977 r.) : Alexander"Sawney" Bean był legendarnym ojcem rodziny szkockich kanibali.Twierdzi się, że on, jego żona i ich 46 potomków zanim zostali złapani, zabili i zjedli ponad tysiąc osób. Zgodnie z legendą Aleksander Bean urodził się w East Lothian. Jego ojciec był kopaczem, a matka strzygła żywopłoty. Aleksander próbował pracować jak rodzice, ale szybko okazało się, że uczciwa praca nie jest dla niego. Bean opuścił dom z kobietą, która wg jednej z wersji legendy była wiedźmą zwaną Czarną Agnes Douglas. Ona także podzielała jego poglądy na pracę. Ostatecznie zamieszkali w jaskini w Bannane Head niedaleko Galloway. Początkowo Aleksander i Agnes utrzymywali się z obrabowywania podróżników. Wydawali ich pieniądze, natomiast kosztowności gromadzili, ponieważ mogły być łatwo rozpoznane. Mieli bardzo dużo dzieci, a później także wnuków, które pochodziły ze związków kazirodczych. Tuż przed ich złapaniem rodzina liczyła ośmiu synów, sześć córek, osiemnastu wnuków i czternaście wnuczek. Było to razem 46 potomków. Potrzebując żywności, a nie posiadając żadnych umiejętności czy też chęci do uczciwej pracy, jego rodzina szybko wybrała jedyną możliwą w tej sytuacji drogę – zbrodnię. Ich metoda ataku była prosta i skuteczna, w nocy układali się na ziemi przy gościńcu i cierpliwie czekali na małe grupy lub pojedynczych ludzi, a kiedy ci zbliżyli się dostatecznie, atakowali ich z zaskoczenia. Jako że byli rodziną dość liczną mogli odciąć wszystkie możliwe drogi ucieczki. Niestety mizerny dochód z tych rabunków nie był
wystarczający dla utrzymania ciągle rosnącej liczby członków klanu. Więc zamiast marnować ciała obrabowanych zaczęli je jeść. Ich ofiary były obrabowywane, mordowane, zabierane do jaskini, a tam ćwiartowane i zjadane.Beansowie marynowali resztki z tych uczt. Ostatecznie ich metody stały się tak dobre, że wyrzucali niejadalne części ciał do oceanu, gdzie były zmywane przez fale. Znikający ludzie i pojawiające się na plażach resztki ciał nie mogły przejść niezauważone przez okoliczną ludność, ale nikt nie domyślał
się kto popełniał te zbrodnie. Członkowie klanu Beansów nie wypuszczali się poza jaskinię w czasie dnia, a ofiary zabijali w nocy. Byli tak dobrze ukryci, że nikt z okolicy nie wiedział, że mają rodzinę 48 morderców jako sąsiadów.
Film: http://www.filmweb.pl/film/Wzg%C3%B3rza+maj%C4%85+oczy-1977-10448
4.Henry- Portret seryjnego mordercy (1986 r.):Henry Lee Lucas urodził się we wczesnych godzinach 23 sierpnia 1936 roku jako najmłodszy z dziewięciorga rodzeństwa. Jego matka, Viola Dison Wall Lucas, była sadystyczną alkoholiczką i prostytutką, która zdobywała większą część skromnych funduszy rodziny świadcząc usługi seksualne. Ojciec Henry'ego, Anderson,
również był alkoholikiem. Po utracie obydwu nóg (upadł po pijanemu na tory pociągów towarowych), wspierał rodzinny budżet sprzedając ołówki i przemycaną whiskey. Matka Henry'ego odmawiała wykonywania prac domowych i opieki nad rodziną. Nigdy nie sprzątała domu i nie przygotowywała regularnych posiłków dla nikogo z wyjątkiem siebie i
Berniego. Synowie i ich ojciec byli wciąż upokarzani słownie i fizycznie.Pozostawiani sami sobie musieli kraść każdy rodzaj żywności, jaki tylko mogli zdobyć. W miarę jak Henry dorastał, obowiązki stawały się coraz cięższe, a pobicia bardziej regularne. Zmuszano go do pracy od świtu do zmierzchu. Jednym z jego zajęć było pilnowanie destylatora. Anderson pozwalał synowi próbować surowego "blasku księżyca", który produkował. Henry szybko nauczył się pić zabójczą miksturę codziennie. W wieku dziesięciu lat był już
uzależniony od alkoholu. Gdy chłopiec był wystarczająco duży, aby pójść do szkoły, Viola ośmieszała go, zakręcając mu włosy i wysyłając do szkoły w sukience. Koledzy z klasy wyśmiewali się i drwili z niego, aż w końcu zaniepokojony nauczyciel przejął inicjatywę. Obciął chłopcu włosy, a także pożyczył koszulę i spodnie do ubrania. Gdy zobaczyła to pani Lucas, wpadła w furię, poszła do szkoły i zwymyślała nauczyciela za wtrącanie się. On zaś wspominał później Henry'ego jako dziecko z poważnymi zaburzeniami, które ciągle było brudne i zaniedbane oraz miało wyraźne problemy z nauką. Pomimo dodatkowej opieki i troski w szkole, złe traktowanie w domu nie ustawało, a wręcz się pogłębiało.Pobicia zaczęły powodować urazy. Chłopiec miewał ataki, często też skarżył się na hałasy i "głosy" w głowie. Wypadek z nożem pozbawił go w dużej mierze wzroku w lewym oku, co jeszcze pogorszyło jego stan. Po tym, jak został uderzony linijką w szkole, oko zostało nieodwracalnie uszkodzone. Konieczne było jego usunięcie i zastąpienie szklanym. W wieku trzynastu lat Henry był niemal całkowicie opętany seksem. Zaczął zastawiać pułapki na zwierzęta, aby móc je później wykorzystywać w swoich rytuałach seksualnych, często torturując aż do śmierci. Bestialstwo stało się normalnym zachowaniem chłopca. Później przechwalał się, że po raz pierwszy zamordował w 1952 roku, mając czternaście lat. Lucas opowiadał, jak uprowadził siedemnastoletnią dziewczynę z przystanku autobusowego i bił aż straciła przytomność. Potem zawlókł ją w odosobnione miejsce i usiłował zgwałcić. Kiedy nastolatka ocknęła się i zaczęła krzyczeć, Henry dusił ją tak długo aż znieruchomiała. Wkrótce po tym zdarzeniu brat Henry'ego uciekł z domu i wstąpił do marynarki. Po jego odejściu, chłopiec większość czasu spędzał, wałęsając się bez celu po okolicy, szukając kłopotów. Szybko je znalazł i został aresztowany za włamanie z wtargnięciem. Skazano go na pobyt w Zakładzie Poprawczym dla Chłopców w Beaumont w stanie Virginia. Rok później został zwolniony. Przez następne dziewięć miesięcy pracował jako pomocnik na farmie, poznając nowe umiejętności
do czasu, gdy został zatrzymany po raz drugi za włamanie z wtargnięciem. Z powodu dojrzałego wieku skazano go na cztery lata w Więzieniu Stanowym w Virginii. Lucas łatwo wpasował się w więziennego tryb życia, doskonaląc zawodowe umiejętności i pracując na wsi jako robotnik drogowy. W maju 1956 roku, podczas jednego z takich przydziałów, uciekł. Ukradł samochód w drodze do Ohio. Henry był na wolności przez dwa miesiące, w tym czasie poznał dziewczynę imieniem Stella. Został aresztowany za wywiezienie skradzionej własności poza granicę stanu i skazany na trzynaście miesięcy w więzieniu Chillicothe w Ohio.Po zwolnieniu we wrześniu 1959 przeprowadził się do Tecumseh w stanie Michigan, aby zamieszkać ze swoją przyrodnią siostrą Opal. Będąc tam skontaktował się ze Stellą i po krótkiej znajomości poprosił ją o rękę. Zgodziła się i ogłosili zaręczyny. Krótko potem przyjechała z wizytą Viola i próbowała przekonać Henry'ego, aby opuścił narzeczoną i zamieszkał z matką, jako że przybyło jej lat i potrzebowała kogoś, kto by się nią opiekował. Syn odmówił, a wtedy wybuchła awantura. Stella, uświadamiając sobie, że nie jest to rodzina, do której chciałaby należeć, zerwała zaręczyny i uciekła. Myśląc, że zabił własną matkę,Lucas wpadł w panikę i po zgaszeniu świateł w mieszkaniu, wsiadł do samochodu i pojechał do Virginii. Jak się jednak okazało, Viola nie umarła po tym ataku.Żyła jeszcze przez 48 godzin, gdy Opal wróciła do domu i znalazła ją leżącą w kałuży krwi. Wezwano karetkę, lecz z powodu upływu czasu, utraty dużej ilości krwi i wywołanego tym wstrząsu, kobiety nie zdołano ocalić.
Film: http://www.filmweb.pl/film/Henry+-+Portret+seryjnego+mordercy-1986-34942 5.Egzorcyzmy Emily Rose (2005 r.): Anneliese była jedną z czterech córek państwa Michelów, ludzi bardzo prawych i pobożnych, mieszkających w Klingenbergu w Niemczech. Choć od dziecka delikatna i
chorowita, to jednak „była całkiem normalna” – wspominają jej koleżanki; potrafiła być wesoła i razem z innymi robić kawały i żartować. Coś "nienormalnego" zaczęło się dziać przed rocznicą jej szesnastych urodzin, czyli na jesieni 1968 r. Według świadectwa jednej z koleżanek Anneliese nie mogła się ruszyć po koszmarnej nocy. Czuła się jakby ściśnięta przez jakąś przeogromną siłę, która nie pozwalała jej oddychać. Daremna próba wołania o pomoc, przemoczone łóżko, strach… Prawie rok później sytuacja się
powtarza. Wizyta lekarska i dokładne badania neurologiczne nie wykazują żadnych zaburzeń. Mimo tego zostaje wysłana do sanatorium, gdzie jej towarzyszki z przerażeniem
obserwowały, jak czerniały jej niebieskie oczy, jak zmieniały się jej ręce lub jak chwytał ją jakiś dziwny kurcz. Pomimo zarwanego roku szkolnego zdolna i pracowita dziewczyna zdaje maturę i przygotowuje się na studia w wyższej szkole pedagogicznej.Jako młoda studentka skarży się swojej mamie, że „coś stuka w moim pokoju”. Matka wysyła ją do laryngologa, ten jednak nie stwierdza w jej słuchu żadnych zaburzeń. Jednakże prawdziwy problem pojawił się wówczas, gdy inni w domu zaczęli słyszeć pukanie gdzieś spod połogi, sufitu czy szafy. A kiedy przestraszeni stawali do modlitwy przed figurą Matki Bożej, twarz Anneliese wykrzywiała się na różne sposoby, z jej czarnych oczu zionęła zaś przerażająca nienawiść. Modlitwa rodzinna, częsta Eucharystia i wieczorny różaniec przynosiły coraz mniejszą ulgę dziewczynie, która duchowo i fizycznie czuła się
z dnia na dzień gorzej, skarżąc się na osaczające ją zjawy.
Film: http://www.filmweb.pl/Egzorcyzmy.Emily.Rose6.Udręczeni (2009 r. ):
Gdy rodzina Snedekerów wprowadziła się do starego domu nie przypuszczała, że ich życie zamieni się w koszmar i nigdy już nie będzie takie same. Dom, który wcześniej wykorzystywany był przez zakład pogrzebowy stał się miejscem manifestacji wielu tajemniczych a niekiedy i makabrycznych zjawisk, w tym obserwacji zjaw, tajemniczych szeptów, zaginięć przedmiotów, ataków na domowników, a także rzekomego opętania, za którym stać miał demon... o długa opowieść i często przedstawiana na różne sposoby. W 1986 roku Allen oraz Carmen Snedeker (kierownik kamieniołomu oraz była kelnerka w barze) przeprowadzili się do starej rezydencji znanej jako Hallahan House położonej w Southington (stan Connecticut). W skład rodziny Snedekerów wchodzili także ich trzej synowie (13,11 i 3 lata), i trzy córki (najmłodsza w wieku 6 lat), z których dwie starsze pochodziły z poprzedniego małżeństwa Carmen. Nie jest pewne, czy przed wprowadzeniem się do wynajętego domu (który dzielili z sąsiadką mieszkającą na piętrze), co miało miejsce 30 czerwca Snedekerowie wiedzieli, że wcześniej wykorzystywany był on jako dom pogrzebowy. Utrzymywali, że nie wiedzieli, jednakże część sąsiadów była przeciwnego zdania, zaś poprzedni właściciele utrzymywali, że poinformowali o tym nowych lokatorów tuż przed wprowadzeniem się. W każdym razie niedługi czas potem Snedekerowie odkryli w piwnicy niezaprzeczalne dowody na makabryczną przeszłość swego nowego domu. Dziwne wydarzenia zaczęły się od najstarszego syna Snedekerów, Philipa, którego pokój znajdujący się w piwnicy sąsiadował z mrocznym reliktem po Domu Pogrzebowym Hallahan. Wkrótce zaczął donosić rodzicom o obserwacji duchów,
jednakże uznali oni, że może być to skutek spożywania leków przez chłopca cierpiącego na ziarnicę złośliwą. W międzyczasie zmienił się też diametralnie sposób bycia Philipa - zaczął ubierać się na czarno, wykazywał zainteresowanie bronią, a nawet włamał się do domu sąsiada przyznając potem, że chciał zdobyć broń.
Zjawiska te trwały przez okres dwóch lat. 17-letnia kuzynka Snedekerów wspominała z kolei, że często czuje na sobie czyjś dotyk, kiedy leżu w łóżku. Donoszono także o wielu innych zdarzeniach, w tym obserwacji zjaw, hałasach o nieustalonym pochodzeniu, szeptach a nawet atakach z użyciem niewidzialnej siły, w tym domniemanych ataków o podłożu seksualnym na Carmen Snedeker. Wkrótce do domu Snedekerów przybył słynny „demonolog" Ed Waren oraz jego żona - jasnowidzka, Lorraine. Para utrzymywała się z tej działalności, zaś państwo Warren nazywani byli przez jednych „dobrymi i religijnymi osobami", zaś przez innych „szarlatanami".Wspomagając wcześniej przypadkiem z Amityville a także jeszcze jednym podobnym koszmarem, który rozegrał się w West Pittston, kontynuowali oni swój sposób działania przybywając do nawiedzonego domu i przekształcając dziejące się tam rzeczy w przypadek „demonicznego nawiedzenia", który podsycali swą wiarą rodem ze średniowiecza. Choć zaprzeczano, aby w czasie ich pobytu dokonano jakichkolwiek ustaleń wobec przyszłej książki mającej opisywać te wydarzenia, pani Snedeker pochwaliła się swej sąsiadce z
góry, że otrzymają jedną-trzecią dochodu.
Film:: http://www.filmweb.pl/film/Udr%C4%99czeni-2009-282920

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz